Japan heeft altijd iets magisch en unieks in mijn gedachten. Een plek die behoorlijk vergelijkbaar is met veel van onze westerse ideeën maar toch ook compleet anders is. Het gaat in ieder geval compleet anders worden dan Zuidoost Azië waar ik hiervoor was. Maar ik vind het eigenlijk ook wel fijn om even iets compleet anders te doen. Het is het eerste land dat ik alleen ga ontdekken en omdat het zo compleet anders is voelt het ook als een hele nieuwe start. Tijdens de vlucht naar Japan heb ik een fout gemaakt, ik had mijn multitool in mijn handbagage laten zitten. Dat mag niet en die is ingenomen op de luchthaven van Hanoi. Mijn multitool heb ik nodig om mijn fiets weer in elkaar te zetten dus bij het aankomen in Japan stond ik meteen voor de eerste uitdaging. De vlucht was ’s nachts en na een powernapje in het vliegtuig was ik niet de beste versie van mijzelf. De immigration doorkomen duurde lang, hier krijg je een stempel in je paspoort. En dan, waar ga je beginnen… ik had het idee om via de infobalie in contact te komen met een soort technische man die wat gereedschap had. Mocht dat helemaal niet lukken, kan ik ook mijn fiets in de doos op het vliegveld laten staan en eerst lopend de stad in om wat gereedschap te regelen. Bij de infobalie werd ik doorverwezen naar de toeristen helpdesk, daar werd ik doorverwezen naar een vliegmaatschappij. Uiteindelijk, na een hoop keer het verhaal uitleggen en geen gereedschap, kwam ik bij een inpakloket. Hier doen ze bijvoorbeeld plastic folie om je koffer heen. Daar zat een vrouw die geen Engels sprak maar via google translate vertelde ik mijn probleem. Ze toverde een tasje met inbussleuteltjes tevoorschijn en ik begon meteen een vreugdedansje te doen in gedachten. Ik hoefde niks achter te laten als borg en kon het gereedschap zo meenemen voor een half uur. Super lief en ik kon mijn fiets in elkaar zetten. Ondanks dat de eerste mensen mij niet direct konden helpen kreeg ik wel het idee dat ze mij graag wilden helpen en dat ze hoopten dat het mij zou lukken. Al deze mensen gaven mij een heel warm en welkom gevoel voor in Japan.
Ik fiets het vliegveld uit en er vallen meteen een paar dingen op: je moet hier links rijden, dat wist ik helemaal niet, de wegen zijn super goed, iedereen houdt zich aan de verkeersregels, er wordt niet getoeterd. Ik fiets naar een 7-eleven om geld te pinnen en om eten te halen. Je hebt hier in Japan heeeel veel kleine supermarktjes waar je van alles kan halen en waar je het eten kan opwarmen. Ideaal, want ik hoef me nooit zorgen te maken over waar de volgende supermarkt is. In Japan is het ook meteen een stuk kouder dan in Zuidoost Azië, het is overdag rond de vijftien graden en ’s nachts meestal twee. Bij die 7-eleven zit ik in het zonnetje noodles te eten en heb ik even een genietmomentje. Nu kan het nieuwe hoofdstuk echt beginnen, het voelt goed en ik heb er zin in.
Japan is een fantastisch land, lieve mensen, prachtige natuur en alles schoon en gestructureerd. Maar vind je het niet eenzaam in je eentje nu je voor het eerst alleen op reis gaat? Japanners zijn niet erg open.
Japanse vriendelijkheid, bescheidenheid en behulpzaamheid..daar kunnen we hier in het westen nog wat van leren denk ik… ga dr heel erg van genieten.. en ik volg en lees weer mee..
Na een jaar fietsen met Rick alleen verder in een volstrekt onbekende cultuur. Hoe stoer is dat. Gaaf dat wij mee mogen genieten!
Geniet in volle teugen en zorg goed voor jezelf!
Je haalt me de woorden uit de mond Francien. Hier vanaf de bank reis ik heel wat af zo. 😊
Wat is het toch geweldig om op je schouder met je te mogen mee reizen. Japan stond altijd op mijn bucketlist helaas is het er nooit van gekomen. Nu reis ik mee in je verhalen en de flogs waar je zo fantastisch in kunt vertellen, super!
Veel reisplezier en maak weer mooie herinneringen.
Jullie improvisatie mogelijkheden zijn groot en hebben dit al veel keren toegepast. Prachtig zoals je nu ook weer hebt opgelost.
Alleen verder zal wennen zijn maar dat lukt jou wel.je bent een kanjer.
Ik heb wederom genoten van je verhaal en zie uit naar je volgende reisverslagen .
Wees voorzichtig en gebruik je verstand.
Groetjes van
Peter(85) van Vegchelen.
Wat maak je een mooie reis het is voor mij ook genieten vanaf mijn scherm.